تکثیر ماهیان نارس قره برون (Acipenser persicus) با استفاده از روش کاشت هورمون LHRH-A
Authors
Abstract:
ماهیان خاویاری دریای خزر به دلیل ویژگیهای منحصر بفردشان دارای ارزش اقتصادی بالایی بودهاند. تاسماهی ایرانی به لحاظ استحصال خاویار و گوشت یکی از ماهیان پرارزش دریای خزر قلمداد میگردد. امروزه امکان تکثیر طبیعی این ماهی از بین رفته است و یکی از روشهای تکثیرمصنوعی استفاده از هورمون LHRH-A میباشد. این تحقیق با هدف بررسی تکثیر ماهیان نارس قرهبرون با استفاده از روش کاشت هورمون LHRH-A با همکاری مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی و مرکز تکثیروپرورش شهید مرجانی آققلا صورتگرفت. در این پروژه سه تیمار آزمایشی (10، 15 و 20میکروگرم/کیلوگرم وزن بدن) و یک تیمار کنترل در نظر گرفته شد. تکثیر مصنوعی متناسب با روشهای موجود در مراکز تکثیروپرورش ماهیان خاویاری انجام شد. مطالعه حاضر براساس طرح بلوک کاملاً تصادفی با سه تکرار برای هر تیمار انجام گرفت. درصد لقاح و تفریخ با روش آماری ANOVA یکطرفه با استفاده از نرمافزار SPSS مقایسه شد. برای مقایسه میانگین تیمارهای مختلف از آزمون دانکن و دانت استفاده گردید. نتایج نشان داد بین درصد لقاح و تفریخ تخمها بین گروه کنترل و تیمارهای 2 و 3 اختلاف معنیدار وجود دارد. با افزایش هورمون تا g/kgµ 15 درصد لقاح نیز افزایش یافت و پس از آن تا دوز g/kgµ 20 روند نزولی پیدا نمود. با اینحال این کاهش منتج به ایجاد اختلاف معنیدار نگردید. همچنین ارتباط خطی مثبتی بین درصد تفریخ و میزان افزایش دوز هورمون تا g/kgµ 15 نیز وجود داشت. در مجموع کاشت هورمون LHRH-A به مقدار مورد استفاده در این پروژه تاثیر مثبت روی روند بهبود جنسی تاسماهی ایرانی داشت.
similar resources
بررسی کاربرد هورمون LHRH-A2 در تکثیر مصنوعی تاسماهی ایرانی (قره برون) (Acipenser persicus)
چکیده در طی دهههای گذشته تعداد کافی ماهی بالغ جهت استحصال غده هیپوفیز و کاربرد آن برای تکثیر مصنوعی ماهیان خاویاری در دسترس بود. با کاهش شدید صید در سالهای اخیر، میزان غده هیپوفیز استحصالی نیز کاهش یافت. لذا در این تحقیق هورمونLHRH-A2 در دوزهای مختلف جهت تکثیر مصنوعی تاسماهی ایرانی مورد استفاده قرار گرفت. مولدین طبق روشهای رایج از لحاظ ظاهری و رسیدگی جنسی مورد ب...
full textبررسی کاربرد هورمون LHRH-A2 در تکثیر مصنوعی تاسماهی ایرانی (قره برون) (Acipenser persicus)
چکیده در طی دهههای گذشته تعداد کافی ماهی بالغ جهت استحصال غده هیپوفیز و کاربرد آن برای تکثیر مصنوعی ماهیان خاویاری در دسترس بود. با کاهش شدید صید در سالهای اخیر، میزان غده هیپوفیز استحصالی نیز کاهش یافت. لذا در این تحقیق هورمونLHRH-A2 در دوزهای مختلف جهت تکثیر مصنوعی تاسماهی ایرانی مورد استفاده قرار گرفت. مولدین طبق روشهای رایج از لحاظ ظاهری و رسیدگی جنسی مورد ب...
full textبررسی ساختار و عملکرد هموگلوبین دو گونه از ماهیان خاویاری قره برون (Acipenser persicus) و ازونبرون (Acipencer stellatus)
تنوع هموگلوبین به عنوان یک شاخص مهم در ماهی ها، این جانوران را قادر می سازد تا خود را با شرایط مختلف و متغیر محیطی سازگار کنند. در پژوهش جاری خواص ساختاری و عملکردی هموگلوبین دو گونه از ماهیان خانواده ی تاسماهیان ازون برون (Acipenser stellatus) و قره برون (Acipenser persicus) ساکن در بخش جنوبی دریاچه ی خزر مورد مطالعه قرار گرفته اس...
full textبررسی ترتیب سلولی شبکیه چشم ماهی قره برون (acipenser persicus)
تاس ماهی ایرانی (acipenser pericus) از خانواده تاس ماهیان، یکی از باارزش ترین ماهیان خاویاری دریای خزر محسوب می شود که بیشترین پراکنش آن در ناحیه خزر جنوبی و در آبهای ایران است. این ماهی کفزی بوده و بیشتر اوقات زندگی خود را در آبهای گل آلود، کدر و کم نور بستر سپری می کند. از آنجا که بین ترتیب سلولهای حساس به نور و لایه های شبکیه با اکوفیزیولوژی بصری ماهیان رابطه وجود دارد، این گونه باارزش جهت م...
15 صفحه اولاثر سمیت برخی مواد ضد انجماد در جنین ماهی قره برون Acipenser persicus)) به روش غوطه وری
انجماد جنین ماهیان، نیازمند ورود مقادیر و غلظت های مناسبی از مواد ضد انجماد به قسمت های مختلف جنین می باشد. در این مطالعه به منظور بررسی اثر سمیت مواد ضد انجماد، جنین ماهی قره برون (در دو زمان 24 و 48 ساعت پس از لقاح) مورد بررسی قرار گرفت و از متانول، اتیلن گلیکول و 1و2- پروپان دی اُول (در غلظت 1 تا 6 مولار)، ساکارز و عسل (در غلظت های 15،10و20 درصد) و پلی ونیل پیرولیدون (با غلظت های 10،5و15 در...
full textMy Resources
Journal title
volume 4 issue 2
pages 63- 78
publication date 2015-07-23
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023